Eerste dagen in weeshuis
Blijf op de hoogte en volg Marissa
05 Februari 2014 | Thailand, Chiang Mai
Haai!
De eerste twee dagen in het weeshuis zitten erop. Wat een indrukken. Er zijn twee groepen met kinderen op het terein. In iedere groep zitten zo'n 25 kinderen. Ze zijn super schattig. De eerste dag was het nog een beetje afwachten maar de tweede dag wilden ze graag met mij spelen en knuffelen. Daarvoor ben ik ook daar. Om de kinderen aandacht en liefde te geven.
Er is een moeder en vader voor ze. Zei zorgen voor de 25 kinderen. Zorgen voor het eten, halen ze van school en stoppen ze in bed. Veelverdere aandacht is lastig voor deze twee mensen. De kinderen zijn erg zelfstandig. Zo zorgen ze zelf voor de was, doen de afwas en gaan zelf onder de douche.
Wij komen zo rond half 4 aan bij het weeshuis. Eerst moeten we nog een stukje met de bus. Dat zijn kleine gele busjes met een open achterkant. En die racen door het verkeer. Hierna worden we opgehaald van het busstation. Daarna wachten we tot de kinderen komen.
De keuken van het weeshuis is erg primitief. Er is alleen een wok op gas en een rijstkoker. Verder erg oud materiaal. De keuken is bijna in de buitenlucht. En de wasbak loopt met een pijpje het gras op. Maar het gaat allemaal prima. De moeder kookt elke dag voor de kinderen. En voor ons soms iets speciaals. Ik vind het leuk om te helpen met koken. Het is gezellig om met de moeder en een paar kinderen de maaltijd te maken.
Gister heb ik stroopwafels mee genomen. Ze vonden ze heerlijk. Ook liet ik wat fotos van thuis zien. Ze vonden het prachtig en een jongen wilden de fotos wel houden.
Het complex is niet erg arm. Maar erg simpel. De slaapzalen zijn klein. Er staan 6 stapelbedden tegen elkaar. Hier slapen de kinderen en doen ze hun huiswerk. Knutselspullen en speeltoestellen zijn er. Erg oud maar het functioneert nog prima.
Wat ze wel missen zijn fatsoenlijke kleren en schoenen. Ik hoop dat ik dit nieuw voor ze mag kopen. Want dat is iets wat ze echt kunnen gebruiken. Maar ik mag niet iets geven zonder overleg.
Dat ik dit werk doe draagt al enorm bij aan de redelijk goede omstandigheden waarin de kinderen verblijfen. Friends for asia brengt iedere week 2 keer flink wat eten mee voor de kinderen. En geeft ze geld voor onderhoud aan dingen. Dus mijn geld ook. Dat is een fijne gedachten.
Na het eten gaan we weer terug. Want de laatse bus gaat om19.00.
Ik vind het erg leuk! En hoop dat ik nog veel dingen met de kinderen kan gaan doen.
Liefs Maris
De eerste twee dagen in het weeshuis zitten erop. Wat een indrukken. Er zijn twee groepen met kinderen op het terein. In iedere groep zitten zo'n 25 kinderen. Ze zijn super schattig. De eerste dag was het nog een beetje afwachten maar de tweede dag wilden ze graag met mij spelen en knuffelen. Daarvoor ben ik ook daar. Om de kinderen aandacht en liefde te geven.
Er is een moeder en vader voor ze. Zei zorgen voor de 25 kinderen. Zorgen voor het eten, halen ze van school en stoppen ze in bed. Veelverdere aandacht is lastig voor deze twee mensen. De kinderen zijn erg zelfstandig. Zo zorgen ze zelf voor de was, doen de afwas en gaan zelf onder de douche.
Wij komen zo rond half 4 aan bij het weeshuis. Eerst moeten we nog een stukje met de bus. Dat zijn kleine gele busjes met een open achterkant. En die racen door het verkeer. Hierna worden we opgehaald van het busstation. Daarna wachten we tot de kinderen komen.
De keuken van het weeshuis is erg primitief. Er is alleen een wok op gas en een rijstkoker. Verder erg oud materiaal. De keuken is bijna in de buitenlucht. En de wasbak loopt met een pijpje het gras op. Maar het gaat allemaal prima. De moeder kookt elke dag voor de kinderen. En voor ons soms iets speciaals. Ik vind het leuk om te helpen met koken. Het is gezellig om met de moeder en een paar kinderen de maaltijd te maken.
Gister heb ik stroopwafels mee genomen. Ze vonden ze heerlijk. Ook liet ik wat fotos van thuis zien. Ze vonden het prachtig en een jongen wilden de fotos wel houden.
Het complex is niet erg arm. Maar erg simpel. De slaapzalen zijn klein. Er staan 6 stapelbedden tegen elkaar. Hier slapen de kinderen en doen ze hun huiswerk. Knutselspullen en speeltoestellen zijn er. Erg oud maar het functioneert nog prima.
Wat ze wel missen zijn fatsoenlijke kleren en schoenen. Ik hoop dat ik dit nieuw voor ze mag kopen. Want dat is iets wat ze echt kunnen gebruiken. Maar ik mag niet iets geven zonder overleg.
Dat ik dit werk doe draagt al enorm bij aan de redelijk goede omstandigheden waarin de kinderen verblijfen. Friends for asia brengt iedere week 2 keer flink wat eten mee voor de kinderen. En geeft ze geld voor onderhoud aan dingen. Dus mijn geld ook. Dat is een fijne gedachten.
Na het eten gaan we weer terug. Want de laatse bus gaat om19.00.
Ik vind het erg leuk! En hoop dat ik nog veel dingen met de kinderen kan gaan doen.
Liefs Maris
-
05 Februari 2014 - 11:17
Carla:
Hoi Maris ,
Ik vind het echt heel leuk om te horen dat je het zo leuk vind ,en een leuke groep om je heen hebt .
vind je verslagen ook echt goed ,leuk .blijf ze volgen .
ben een beetje jaloers op je likt me ook leuk ,maar weet niet of ik het zo alleen gaan zou durven ,vond dat echt knap je .
zou zeggen geniet er verder van ,maak er een geweldige tijd van .
groetjes Carla xxx -
05 Februari 2014 - 16:51
Alma:
Hoi Marissa,
Het lijkt me erg leuk wat je voor de kinderen doet/betekend.
Fijn om te horen dat je een goede reis heb gehad en dat je in een leuke groep zit.
Mensen daar zijn met jullie hulp erg blij,want zo te horen de omstandigheden zijn er niet dat wat wij hier in Europa zijn gewend.Ik hoop dat je alle liefde en aandacht aan de kinderen kan geven en inderdaad je zei zelf
"je gaat ook over jezelf wat leren'".
Ik blijf je volgen.Fijne tijd gewenst.
Gr.Alma xxx -
05 Februari 2014 - 20:19
Anja:
hoi meis
op de foto's te zien zijn de kinderen dol op je en liefde en warmte kan jij ze wel geven.
je leert ondertussen ook nog traditioneel Thais koken dat is ook leuk.
geniet verder maar van alles wat je doet en verwen je zelf ook
maar een beetje.
veel plezier met het knutselen morgen.
kusjes mama -
09 Februari 2014 - 01:47
Manon Van Someren:
Heey Marisje,
Hoe gaat het daar? zo te lezen heb je het erg goed naar je zin daar en krijgen de kindjes daar veel liefde en aandacht van je. Hoe was het om je verjaardag daar te vieren? ben je nog een beetje verwend door iedereen daar?
Geniet nog lekker van de mooie tijd die je daar gaat meemaken.
xxx Manon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
